کد مطلب:312379 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:226

رضا، صبر و سپاس
خشنودی از خداوند همراه با شكیب و شكر، مؤمن را به مرتبه ی انبیا نزدیك می كند. امام رضا (ع) به نقل از پدران خویش - صلوات الله علیهم - از رسول خدا (ص) این راز شگفت و این سر گوهرین را این گونه بیان می فرماید:

رفع الی رسول الله (ص) قوم فی بعض غزواته فقال من القوم؟ قالوا: مؤمنون یا رسول الله. قال: ما بلغ من ایمانكم؟ قالوا: الصبر عند البلاء و الشكر عند الرخا و الرضا بالقضاء. فقال رسول الله (ص): حلماء علماء كادوا من الفقه ان یكونوا انبیاء ان كنتم كما تصفون فلا تنبوا ما لا تسكنون و لا تجمعوا ما لا تأكلون و اتقوا الله الذی الیه ترجعون [1] .

در برخی از غزوه ها گروهی به خدمت پیامبر (ص) رسیدند. حضرت فرمود: این گروه كیان اند؟ گفتند: ای پیامبر خدا، مؤمنان اند. حضرت از آنان پرسید: ایمانتان به كجا رسیده است؟ گفتند: صبر در وقت بلا، شكر در وقت نعمت و رضا به قضا. رسول خدا (ص) فرمود: اینان عالمان و بردباران اند. نزدیك است كه از سر آگاهی و فقاهت پیامبر باشند. اگر شما همانید كه توصیف می كنید، پس جاهایی را كه در آن



[ صفحه 252]



سكونت نمی كنید نسازید و چیزی را كه نمی خورید گرد نیاورید و از خدایی كه به سوی او باز می گردید بپرهیزید.


[1] بحارالانوار، ج 71، ص 153؛ الكافي، ج 2، ص 53: «... فما حقيقة ايمانكم؟ قالوا: الرضا بقضاء الله و التفويض الي الله و التسليم لامر الله، علماء حكماء كادوا ان يكونوا من الحكمة انبياء». و نيز المحجة البيضاء، ج 8، ص 87.